Tašneri

Sa odećom, šeširom i cipelama trebalo je uskladiti i “ sitnice koje su važne”: tašne,
kaiševe i rukavice. Tačno se znalo šta se nosi u određenoj prilici, kakva se tašna nosi
pre podne, a kakva za večernji izlazak ili bal. Po mogućnosti trebalo je da cipele, tašna i
rukavice budu ne samo u istoj boji već da su izgrađeni i od iste kože.
Kod “Uzora” su kupovale najotmenije Beograđanke, među kojima su i Nj.K.V. kraljica Marija Karađorđević i kneginja Olga.
Stojanović i Nešić su bili vlasnici, a radnje su se nalazile u Ulici kneza Mihaila 18 i Ulici kralja Milana 6. U jednom novinskom tekstu, koji je izašao 1935. godine, koji navodi najotmenije radnje za kupovinu kožne galanterije, preporučuje se upravo “Uzor”.



Godine 1928. otvorena je specijalna trgovina kožne robe i putnih potreba “Aligator”, u Poenkarevoj ulici broj 2. Beogradska radnja imala je titulu dvorskog liferanta, a vlasnik je bio Samuel Gati. Tašne od skupocenih koža (guštera, krokodila, zmije, morskog psa ) kao i na primer kombinacija tašne sa kišobranom koji se, kao notes olovka stavlja u osovinu tašne, bile su predstavljene i veoma zapažene na modnim revojama, u kojima su učestvovale neke od prvih beogradskih modnih kuća.

Tokom tridesetih godina otvorena je radnja “Ekso”, sa trgovinama u Čika Ljubinoj ulici broj 17 i na Terazijama, u kojima su se mogli naći najnoviji pariski i bečki noviteti. U isto vreme, kvalitetom svojih tašni, rukavica i kaiševa nameću se trgovine “Ika” u Ulici kralja Milana broj 5 i 74, čiji su vlasnici, Matavulj i Panić, snabdevali i Zagrepčane, Skopljance i Banjalučane, svojim modnim izrađevinama od kože.